Loading...

Kıyıda

Aysun Ataç

Blog Featured Image
Kentli olmak çoğunluğun düşüdür. Doğup büyüdüğü yer kentse bile zamanı gelince daha büyük bir kente - metropol diyoruz şimdilerde - gitmek ister insan. Kentli olma tutkusu bu anlamıyla sadece bir mekan değil aynı zamanda özgürlük arayışıdır. Sahip olduğumuz özgürlüğün, içerisinde yaşadığımız kentin hacmiyle doğru orantılı olduğu yanılsamasını hep yaşadık, yaşayacağız.

İçerisinde yaşamak istediğimiz kent daha büyük olursa, özgürlüğün de daha büyük olduğunu düşünüyor olabiliriz ya da herhangi bir konuda karar vermek zorunda kalırsak seçeneklerimizin daha fazla olacağını. Mümkün elbette ve de doğal. O halde neden iradi tercihimizle içinde bulunduğumuz kentlere ait hissetmiyoruz kendimizi ya da kalabalıklar içinde sık sık yalnız hissediyoruz?

Tam da burada belirtmek gerekir ki; insanın kente tutunma hallerini anlama/anlatma çabası içinde olan bu çalışma, soruları çoğaltmak ya da cevap bulmak niyeti taşımamaktadır.

“Kıyıda” 2018 yılından bu yana Kocaeli kentinde üretilen fotoğraflarla devam eden bir projedir. İnsanın kente tutunma çabalarını, merkezi kent-doğa-insan olan ve olmayan tüm canlı türleri arasındaki ilişkiler odağında ele almaktadır.

“Kıyıda” çalışması, çoklu anlamlara ve gözlemlere yöneltti beni. Bu kente kıyısından tutunanlar kentten kaçtılar mı yoksa buraya sürüldüler mi hiç anlayamadım. Zihinsel olarak nasıl bir uzaklaşma yaşadıklarını da. Kent mi daha yakın yoksa karşı kıyı mı, anlayamadım. Ötekileri izleyerek kendini var eden gözlerim, ne zaman benim içime de bakmaya başladı, ben ne zaman bu kente kıyısından tutunmaya başladım, anımsayamadım.

Bütün bilinmezlikler içinde bildiğim tek şey; kıyıdayken büyüyebileceğim bir açık alana ve gökyüzünden payıma düşene daha yakın olduğum…