Son Mahalle FİKİRTEPE
Ufuk Akarı
İstanbul, 1950’li yıllarda ülkenin her yanından göç almak suretiyle sosyal ve kültürel dönüşüme sahne olmuştur.
Bu hızlı dönüşüm büyük rantını da beraberinde getirdi. Kentin varoşları olarak görülen bu semtlerin muazzam dinamiği ve giderek politize olması, İstanbul’un kültürel yapısını, üretim ilişkilerini hatta siyasi yapısını etkilemiş, yeni boyut kazandırmıştır.
Fikirtepe’nin farkı, kent merkezine yakın olması, dikey mimariyle Marmara’yı ayağının altına serecek olması. Tüm cazibeyi üzerinde toplamış ve kentsel dönüşüme daha doğrusu soylulaştırmaya kurban seçilmiştir.
Fikirtepe'deki son mahalle yaşamı kentsel dönüşüm adı altında yıkıntıların arasında yok oluyordu.
Son mahalle, çocukluğum gibi asla geri gelmeyecek biçimde gittikçe hayal oluyordu.